Mijn verhaal #1

All my life They have ruled everything. The entire world is under Their command. The way we live, the way we die. How we raise our children, what we do for a living, everything. They even decide how our future is going to be. I'm not even sure if what I this are even my own thoughts, maybe this is all a grand scheme, devised by Them to Erase me. Erased.. Even the very letters on this piece of paper make me shudder in fear.

I have known countless people who have been Erased. All were great people with great ideas on how to improve our society. But I cannot acknowledge I knew them, or I will be Erased too. But that is only if They know about it. And They will not, no, they cannot know. I'm sure these are my thoughts. And I'm sure that my plan will come to fruitition...sooner or later.

Allow me to guide you in on my world....

To be continued....

Twee homo's doen nerveus in Maastricht

Zenuwachtig zijn overkomt de besten. Zelfs Metallica is zenuwachtig voor een optreden. Zelfs IK ben zenuwachtig voor een optreden.
Ik ga rare dingen doen als ik nerveus ben. Voor een optreden ga ik heel irritant heen en weer lopen en pingelen op wat voor instrument in in mijn handen krijg, of het nou een drumstel is of een (bas)gitaar. Ik ga op en neer springen, mijn haren losschudden, kijken of mijn shirt wel goed zit dat soort dingen. Maar het is nog veel erger als ik zenuwachtig ben voor iets dat géén optreden is.

Zoals met het beoordelingsgesprek. Ik schiet altijd 4 dagen van tevoren in de stress. Zou alles erin zitten? Zou het mijn tutor opvallen dat wel heel veel mensen dezelfde opdracht in hetzelfde lettertype met dezelfde grootte hebben? Ben ik wel goed genoeg voor deze opleiding? Leest mijn Coach mijn tweets?
Zelfs na dertien keer overkijken ben ik nog nerveus. Op de dag zelf komen daar tics bij. Op deze speciale dag, 21 februari, is het nieuwe album van Moonsorrow uit in Finland en check ik elke tien minuten of hij al online staat.
Mijn dag bestond uit opstaan, douchen, eten, twitteren, gamen, black metal, eten, gamen, death metal, Bert en Ernie, nog meer twitteren, eten, naar Prinsenbeek, weer terug, Bert en Ernie, Behemoth, gamen, naar de FHJ, spacen in de trein, metal, flippen in de bus, metal, groepsgenoten tegenkomen en mentaal nog dieper in de put zakken, thrash metal, death metal, brutal death metal, gesprek. Zegt genoeg lijkt me.
Uiteindelijk nergens voor nodig. Soms ben ik net een wijf.

Grote nadeel is dat ik nu nog wel twee keer naar die rotstad, de drol van het zuiden moet om een nietszeggend verslagje te typen over oma Appelscha die voor de 300e keer de taartwedstrijd heeft gewonnen. Jippie. Of om naar rare, in dialect lullende, onverstaanbare Limburgers te luisteren over het wel en wee in hun "bourgondische" stad. Nee Maastricht, jullie zijn niet bourgondisch. Arrogant, dat zijn jullie. Antwerpen, dát is bourgondisch. Maar houd je maar lekker in die waan.
Feit blijft dat er maar drie goede dingen uit Limburg komen en die heten Epica, kersenvlaai en Legion Of The Damned.

En ja, ik heb echt naar Bert en Ernie geluisterd. Kent er iemand nog die geniale cassettebandjes waarop een paar verhalen stonden voorgelezen als een soort hoorspel met de Sesamstraat cast? Die waren geweldig. Als je er één hebt: held. Ik kan mij specifiek nog herinneren dat Koekiemonster per ongeluk de boodschappen van Bert en Ernie mee naar huis nam en alle groenten gebruikte als speelgoed. De wortelen waren een hoed, aardappels jongleerballen, de ui een knikker en... Even wachten.

Nee, Moonsorrow is nog niet geupload.

Ik heb de ballen uit mijn boxer gelachen zo flauw. Ken je die potloden, Sipje en Sopje nog? Zo ja, ga je schamen. Zo nee, ga je nog meer schamen! Ik snap trouwens waar die preutse Amerikanen bang voor zijn. Twee kerels die samenwonen en zingen over elkaar als "beste vriendjes van de wereld" zouden mij ook homofoob maken. De een houdt van duiven en "paperclipsen" (I kid you not, dat zeggen ze!) en de ander heeft een badeendje. Ze maken ruzie over wie waar troep gemaakt heeft, videospelletjes en lezen, als dat geen rellende nichten zijn dan ga ik een liedje schrijven over hoe mijn vrienden "de beste vriendjes van de wereld zijn". Er staat ergens nog een Megaupload link naar een aantal Bert en Ernie cd's. Als je je ouders een lekker wil kwallen is dat misschien nog beter dan keihard Rectal Smegma opzetten (ervaring).
En misschien helpt het om je af te leiden van datgene waar je nerveus voor bent. Mij hielp het niet, ik ben een te erge neuroot. Het enige dat mij helpt is loeiharde death metal. Daar ben ik een metalhead voor, klaag me maar aan.

De genialiteit van een Belg

Reclames zijn dom, dat weten we. Eens in de zoveel tijd komt er een reclame voorbij die nog wel een cynisch glimlachje tevoorschijn weet te toveren, maar over het algemeen zijn reclames dom, nutteloos en mateloos irritant als je een film aan het kijken bent met je liefje. Ik wil mijn gal nu spuwen over één bepaalde reclame over één bepaald product: Speculoos.

Even terughalen voor de mensen die het niet kennen. Speculoos is bedacht door een Belg ergens in 2007/2008. Wat bedacht deze geniale Belg: smeerbare speculaas. Op zich is dat best een goed idee, het bestond nog niet en wie weet was het een gat in de markt. Dat was het ook en ook Nederland deed zich te goed aan het smeerbare koekje. Mijn vader in ieder geval wel.

Toen kwam de volgende stap: speculoos crispy. Ook geen slecht idee. Je hebt immers pindakaas met stukjes pinda en Duo Penotti (racisme in een pottie) met gepofte rijst en die smaken beiden niet slecht. Ik geef toe, ook die speculoos crispy was best lekker.

Nu treed het verval in: speculoos hagelslag... Ja, hagelslag. Het smaakte raar. Een poging te concurreren met alle grote belegsoorten? Ik dank het wel want nu komt de grote verschrikkelijkheid.

Speculoos koekjes. KOEKJES. Van Speculoos! DAT IS TOCH GEWOON EEN SPECULAASKOEK!! Wat heeft het nou voor zin om dat zo aan te prijzen?! Zet gewoon Speculoos speculaas op de doos! En dan die reclame, zo'n yakult-vrolijk proto-Vlaams gezin aan het ontbijt en dan zegt die stem "Eerst lekker bij ontbijt, nu ook bij de koffie!" En plop! De broodjes zijn koffie geworden! Als mijn broodje een kop koffie wordt heeft er iemand een groot probleem, niemand komt aan mijn broodje!

Het gaat me niet eens om het merk, die pasta was lekker, maar met die koekjes hebben ze toch wel een nutteloze stap gezet. Was het niet beter om te beginnen met koekjes en dan pas pasta te maken. Ik denk het wel. Ik erger me in ieder geval dood aan die reclame.
Zo zie je maar, zelfs al heeft een Belg een keer een goed idee, het duurt nooit lang voor ze weer onderstrepen waarom Hollanders moppen over ze vertellen.

Azijnzeiken was nog nooit zo leuk!

Er zijn nu eenmaal mensen die gewoon het zwijgen opgelegd zou moeten worden. Youp van 't Hek heeft het over "de kortetermijnlul", ik heb het nu over de "kortetermijnocto." Je kent Octo, uit Spongebob? Eigenlijk is het een belediging om het Octo te noemen want met de echte Octo kan je nog lachen. Onze Octo is eigenlijk gewoon triest.

Wel eens een aula collectief horen zuchten? Ik wel. Wel zes keer binnen anderhalf uur. Op het moment dat die harde, zwarte staaf richting die mond gaat kruipt de FHJ onder hun stoelen en stopt hun oren dicht want je weet: wat er ook door die fallus gaat komen, het is niet goed. Eén keer is echter nog wel te overleven. Maar dan komen de gevreesde woorden: "En nu een vervolgvraag." De aula rilt, er komt nog meer uit! Komt er dan nooit een einde aan?! Onze hooggeëerde gast beantwoord braaf de vragen, hij heeft kennelijk geen ervaring met kortetermijnocto's. 

De magistrale hashtack #FHJ levert altijd geniale tweets op tijdens gastcolleges en dat is nu niet anders. Je kan de haat bijna voelen en het is bevredigend te weten dat ruim de helft van de Sjaars het met je eens is. Berichten als "1, 2, 3, zuchten maar!", "Eigenlijk is het gewoon zielig voor de Commissaris. Dat een zo'n inktvis zijn bezoek praktisch kan verpesten" en vooral "Als je net zo goed met piemels bent als met een microfoon ben je de mijne!" maken je hele dag goed. Ook hulde aan de geniale geest die stuurde: "Mag ik in haar bek schijten, PLEASE!!"

En als zelfs leraren het hilarisch vinden ben je goed bezig.

Het feit dat dit maar liefst een verbazingwekkende ZES(!) keer gebeurt, samen met het commentaar dat wij, aspirant azijnspugers hebben, maakt dat FHJ aan het einde van het college trending topic is. Dat hebben we toch goed voor elkaar gekregen mensen, schouderklopje voor jezelf.

Eigenlijk moeten we ons schamen om één iemand zo onderuit te halen. Waarschijnlijk heeft ze zelf niet eens twitter. dat is eigenlijk heel raar voor een wannabe-journalist van haar kaliber. Maar aan de andere kant maar goed ook. Hoewel ik niet denk dat wij ons daardoor tegen zouden laten houden. Want kritiek geven is toch veel leuker dan alles goed vinden? Dacht het wel. Ik kan nu al niet wachten tot het volgende gastcollege. Dan staat de hele FHJ weer klaar om haar gal te spuwen. En wel richting Octo. Er moet toch iemand het onwillige slachtoffer zijn.