maandag 18 april 2011

Ten years after...


Ik woon nu tien jaar in het schone Brabaantse Laand. Ik ben geboren in Amsterdam, heb er mijn halve jeugd doorgebracht en op mijn negende besloten mijn ouders ‘kom, we gaan weg uit de randstad!’ Een nieuw leven, nieuwe school, nieuwe vrienden… Het kostte me drie jaar om echt mijn plekje te vinden. Inmiddels ben ik helemaal thuis in Breda en zou ik voor geen goud weg willen uit het zuiden. Maar toch…kan ik me er niet van weerhouden te denken wat er van mij geworden zou zijn als ik in Amsterdam gebleven was.
Een plastic buitenwijk in Amsterdam, vlakbij Osdorp, op een steenworp afstand van de opa’s en oma’s. Daar loopt Mitchell Scheerder, in een baggy broek, lang shirt en diamantje in zijn oor. Op zijn iPod staat Eminem. Without Me knalt keihard uit de boxen. Hij is boos. Gisteren is zijn BlackBerry kapot gegaan. Geen ping, geen sms en geen telefoon. Zijn leven ligt in puin. Gelukkig ligt het Calandlyceum voor hem. ‘Yo  gasten’, roept hij, als Winston, Gregory en Quincy naar hem toe lopen en hem de boks geven. ‘Heb je de nieuwe cd van Kanye al gehoord?’ ‘Nee man, mijn internet ligt plat, ik kan niks meer downen.’ ‘Fucking bale man.’
Na school gaat Mitchell naar huis. Hij heeft huiswerk voor Aardrijkskunde, Wiskunde en Geschiedenis maar dat moet later kunnen vindt hij. De beats schrijven zichzelf niet. Morgen gaat Sranang weer repeteren en dan moeten de beats klaar zijn. Mitchell (alias T-Giant) schrijft ook de teksten en hij is bijna klaar met “Bling Bling (Shiny Thing)’. Volgende maand gaan ze optreden en alles moet perfect zijn.
Wat hij wil studeren weet hij nog niet, maar een jaar werken is ook een mogelijkheid. Misschien zit er wel een platencontractje in…
Twintig jaar later…
Mitchell is lager aan wal geraakt. Het succes bleef uit, hij is niet gaan studeren en de familie wil hem niet kennen. Hij zit aan de drank, drugs en verkoopt zijn lichaam om aan geld te komen. Vrienden heeft hij niet. Werk ook niet. Zelfs het Leger Das Heils wil hem niet helpen. Zijn huis is de doos van een Görig ladenkast van de Ikea. Hij staat om de hoek bij de rechtbank in Osdorp. Hij ziet Bram Moskowicz en Geert Wilders elke dag. Mitchell droomt van een succesvol leven. Maar hij weet dat hij zal sterven in zijn doos en dat niemand om hem zal rouwen.
Dit is hoe mijn leven zich zou afspelen als ik in Amsterdam was gebleven. Een werkloze, niet studerende wigger. Thank god zijn we verhuisd, thank god heb ik mijn maten ontmoet en hebben zij me de metal in gesleurd. Dan zou ik nooit basgitaar geleerd hebben, misschien niet verder met drummen, mijn lieverd nooit ontmoet, nooit aan journalistiek gedacht hebben als studie… En als ik niet op de FHJ zat had ik nooit al die totaal geflipte geesten ontmoet, had ik nooit een blog gestart en had ik dit hier ook niet getypt.  Godzijdank ben ik hier. Die verhuizing heeft me behoed voor een leven vol ellende, misère, kwelling en ongeluk. Om maar niet te zwijgen van hiphop.

vrijdag 15 april 2011

Argh!

Gefeliciteerd FHJ, je hebt een onzinnige opdracht weten te fabriceren. Ik weet dat er dit jaar al een paar vreemde opdrachten voorbij zijn gekomen, maar als het om opdrachten waar je niks van leert gaat is dit een hoogtepunt. Ik weet dat je hoge verwachtingen van ons hebt, dat er van ons wordt verwacht dat wij in allerhande kranten op zoek gaan naar interviews, dat we bladen gaan kopen die we anders niet lezen en dat we een grondige analyse van minstens 100 woorden (maar het liefst 200 woorden) schrijven waarom het goed is of niet. Nou, face it, dat gebeurt niet.

Want FHJstudenten werken niet hard maar doen liever precies genoeg om studiepunten te verdienen, wij zijn lui en halen het liefst alle interviews uit dezelfde krant, of hetzelfde blad. Ik wel in ieder geval. Ik heb vijf interviews gevonden, vier uit de BN DeStem en één uit de Rocktribune, omdat dat blad gewoon vet is. Maar liefst vier van de interviews zijn in de mengvorm en één is vraag-antwoord. Misschien is mijn journalistieke blik te zwak, maar ik heb geen enkel interview gezien waarin punt vier aan de orde komt: 'Heb je het idee dat de respondenten in de citaten ‘levensecht’ zijn weergegeven?  (Dus: zoals ze in werkelijkheid formuleren. Of is er door de journalist behoorlijk gesleuteld aan de citaten en herken je de hand van die journalist te veel in de quotes?' Dus ik heb lekker vier keer hetzelfde, met andere woorden. Wauw, ik heb veel geleerd vandaag. Typisch.

Noem dit gerust opgekropte frustratie, deze hele week is al kut. Geen interviewkandidaat, geen  ideeën en wat ik helemaal frustrerend vind: mijn herkansing is nog niet beoordeeld. Ik moet nog 18 punten voor ik naar het tweede jaar mag en het zou helpen als ik weet of ik die zes punten kan bijschrijven. Ik hoor van een horde mensen dat ze het wel of niet binnen hebben, en dat is erg irritant. En ik weet ook niet hoe mijn tweede interview is beoordeeld. Waarschijnlijk heeft het toch geen nieuwswaarde. Typisch.

En toch ben ik er heilig van overtuigd dat dit wel dé studie voor mij is. Waarom weet ik niet, tot ik werd toegelaten schreef ik geen zak, en pas twee weken voor het ICkamp ben ik gaan reviewen. Kan ik niet beter de Rockacademie proberen? Ik heb nu een veel betere band, wellicht dat het werkt. Maar ik had me voorgenomen mijn propedeuse eerst te halen... En als dat niet in één jaar lukt, wat vast zo is, dan zit ik nog ruim een jaar vast aan de FHJ. En kan ik het dan niet beter gewoon afmaken? De tijd zal het leren. Ja, de tijd leert wel iets, ik eerlijk gezegd niet zo veel. Typisch.

donderdag 14 april 2011

Octo gaat weer los

Ja lieve kinderen, het is weer zo ver: gastcollege op de FHJ!! En weten allemaal wat dat betekend. Lage opkomst, duffe koppen en ons favoriet FHJhaatobject: Octo.

De lage opkomst zat alles tegen. Maar 15 geïnteresseerde studenten hadden de moeite genomen om de lange tocht naar de FHJ te maken. Dat betekend dat Twitter uitgestorven was en ik in mijn eentje het vaandel van de OFC (Octo Afzeik Club) moest hooghouden. Onze gast (hij zal niet genoemd worden) leek wel wat op Beau van Erven Dorens. Hij was ook kakker, had een keiharde G en een gooische R. Net als de interviewer. Met strak naar achter gestreken haar en kistes onder zijn overhemd. Wat een look.
Gelukkig was daar Octo, klaar om iedereen te irriteren, de gast te vervelen en het hele interview naar de kloten te helpen. Octo heeft gaves, de gave om elk gesprek saai te maken, en de gave om vragen te stellen over totaal ongerelateerde onderwerpen. Vertelde de gast een verhaal over verzekeringsmaatschappijen, vraagt Octo iets over de ABN-AMRO! Echt, dat mens is niet te bevatten.
Maar eigenlijk heb ik niet zoveel te zeiken. Daar was de opkomst te laag voor en, laten we eerlijk zijn, het gesprek te interessant. Zelfs Octo kon daar niks aan veranderen. Ik denk dat ik het grote azijnpissen bewaar voor volgende week, wanneer de hele FHJ weer eens verplicht naar het gastcollege moet. En Octo zal er ook zijn. Eens zien of we #FHJ no.1 Trending Topic kunnen maken. Vast wel, daar zijn wij FHJ'ers goed in.

Oh, en kijk vooral eens op www.vierfhjhelden.wordpress.com! Geschreven door Iris Muller, Iris van Iersel, Nick Enghardt en yours truly. De Heerschendheid zal groot zijn, de haat alomaanwezig en het blad voor de mond is afwezig. Kijken dus!

maandag 11 april 2011

Lekker haten

Ik haat...

...Mensen die in de bus stappen en er dan twee haltes later weer uitgaan, ook als dat makkelijk te lopen is.
...Mensen die met zo'n blik rond kijken dat de arrogantie uit hun bek druipt.
...Advertenties op YouTube. Flikker toch een tering eind op met je kolere-fucking-cholera advertenties. Krijg de tyfus en val dood.
...Dames van over de 50 die eruit willen zien als een lekker ding van twintig.
...Als mijn pa geen melk heeft gekocht en ik moet ontbijten met dat ranzige grof volkoren dat hij 'gezond en lekker' noemt.
...Intolerantie.
...Friet voor half 1.
...Als mensen voor half 1 met een zak friet met klodder mayonaise de trein in wandelen, als je een vet, vadsig varken wilt zijn doe je dat maar thuis.
...Homofobe mensen, godverdomme mensen, we leven niet in de middeleeuwen!
...GeenStijl, PowNews en aanverwanten. Kutprogramma's.
...Andries Knevel.
...Peter R. De Vries met zijn hooghartige blik en elitaire houding.
...De nieuwe YouTube lay-out, wat een rotdesign. En die kut Justin Bieber 'grappen' ben ik ook al zat.
...Feyenoord. 020 zit in mijn hart.
...Ecxelsior. Maar minder erg dan Feyenoord.
...Rotterdam. Rotterdam, ******stad, in de oorlog lag je plat!
...Nutteloze opdrachten op de FHJ.
...Dikke, vette, ranzige negerinnen die direct lijken afgestamd van Orang-Oetangs.
...Mensen die, alleen omdat ik in het ov keihard metal luister, denken dat ik close-minded ben. Ik kan net zogoed keihard ABBA opzetten hoor. Ik doe het niet, de kleine beetjes reputatie die ik heb wil ik graag behouden.
...De politiek, stel lamzakken in een kamer, moeten nodig eens prioriteiten stellen.Waag het eens die JSF nog te kopen nu er bezuinigd wordt.
...Inspiratieloosheid, vooral bij reviews en opdrachten.
...Mediageile hoeren zoals Dries Roelvink, Oh Oh Cherso en die teef Paris Hilton. En Gerard Joling. VOORAL Gerard Joling
...Kutwijven als Paris Hilton die denken dat ze muziek kunnen maken en hun papa om een smak geld vragen alleen om dat keihard ge-autotuned uit de studio komen.
...Autotune zelf, leer zingen of zing niet.
...Als het pleepapier op is en ik dat niet gezien heb voor ik ging zitten. Opstaan als je van de 'zoete verlossing' aan het genieten bent is niet tof.
...Die hele hype rond de Q-Koorts, het is gewoon een griepje!
...Anale seks. Poepstampers, dat zijn het.
...Kim Holland, valt in de categorie 'over-de-50-en-denkt-dat-ze-20-is. Uitgewoonde slet.
...Mensen die anime haten zonder dat ze weten wat het precies is.
...Die dochter van Patricia Paay, wat een irritant wicht is dat!
...Tokio Hotel, Die band bestaat uit een transsexuele travo, een wigger, een nep-metalhead en een clown.
...Elke band met gillende kutfangirls die alleen willen knallen met de band
...Oh, en die kutfans die het nodig vinden om 'Kaulitz' in hun Hyvesnaam te zetten.
...Mensen die ABBA dissen, fok off, ABBA is vet!
...Dr. Phil en zijn lookalikes.
...Leraren die verwachten dat we al om half 10 s'ochtends actief bezig zijn met school.
...Advocado, dat is meer pit dan fruit.
...Mensen die mij beschuldigen van paranoia, ik denk niet dat ze achter me aan zitten, ik WEET het!
...Gezeik over mijn haar, ik gebruik de shampoo van mijn vriendin niet. Wel van mijn moeder, maar dat is het punt niet.
...Dat mijn haar zo lang is dat het de helft van mijn shirts bedekt waardoor de mensen achter me niet kunnen lezen naar welk concert in ben geweest.
...De enorme overkill aan deathcore bands, wees origineel! Zo spannend is het nou ook weer niet.
...Als er van je verwacht wordt een band te kennen. In het geval van Queen of Pink Floyd moet dat wel, maar ik heb nooit het idee dat ik echt de Japanse noise scene MOET kennen.
...Japanse noise haat ik ook, wat een kloteherrie, gewoon een mongool die schreeuwt en spasmes krijgt.
...Guus Geluk. Ik mag hem niet.
...Als de Taksi op is. I fucking LOVE Taksi!!
...Anti tuutchips, fuck de haters, tuutchips is awesome en dat weet je zelf ook.

Maar vooral...mezelf. Ik ben een hypocriete, luie, halfgare, idiote, headbangende, muzikaal elitaire mafketel met een laag gevoel voor humor, lage werkethiek en neiging tot übermacho gedrag. En ik haat. Omdat het hip is. Ik ben een meeloper. Dat haat ik ook.

maandag 4 april 2011

Vreemde vrouw

Hallo Vreemde Vrouw,

Elke woensdag, als ik naar repetitie ga, zie ik je instappen op Winkelcentrum de Berg. Steevast ben je gehuld in outfits die een blinde nog kan zien. Luipaardrokjes, opvallende pantys, shirts met een diep decolleté en zo voort. Niet dat dat lelijke kleren zijn, integendeel, ze zouden een jong ding prima staan. Maar jij bent geen jong ding meer. Je huid is al aan het rimpelen, geen Nivea kan je kraaienpootjes nog verbergen, je armen zijn een slappe hoop en zonder Robert Schumacher zouden je borsten tot je heup hangen. Misschien kan hij ook wat aan je neus doen. Je haar is futloos en je smeert er twaalf kilo Andrelon, L'Oreal, mousse en andere rotzooi in om je nep-pornoblonde kleur te behouden.

En je neem je moeder mee. Zo moeder, zo dochter is nog nooit zo toepasselijk geweest. Je moeder is duidelijk een invloed op je kledingkeuze, want haar outfits zijn net zo opvallend als jij. Haar leeftijd zal tegen de 80 aanlopen want de rimpels zijn dieper dan het dal tussen de borsten van Pamela Anderson (ook wel Silicon Valley genaamd). Je moeder heeft problemen om haar leeftijd te erkennen. Vrouwen van die leeftijd horen niet meer in rokjes en pantys rond te dartelen maar in jurken en vleeskleurige kousen. Misschien moet je je moeder hierop attenderen voor je zelf ook zo'n modeslachtoffer wordt.

Neem mijn woorden ten harte en draag voortaan minder ordinaire kleren voor je leeftijd. Misschien ben ik onbeleefd, maar met netjes en aardig doen heeft nog nooit iemand iets bereikt. Er zit geen ring om je vinger dus kerels knappen duidelijk op je af. Of misschien komt het door je moeder.

Dus, Vreemde Vrouw, luister alsjeblieft naar me. Je bent geen hoer. Of wel natuurlijk en je moeder is je pimp. Maar laten we aannemen van niet. Je bent geen hoer, kleed je niet als een hoer. En als je dus wel een hoer bent: kleed je niet zo, het straalt ervanaf.

Liefs, Mitchell

P.S. Hoer.