Apart, een beetje vreemd, maar door het sterke liedje wel de perfecte winnaar. Maar het kan vreemder.
Datzelfde jaar stuurde Litouwen dit.
Laten we kijken wat we hier zien. Zes mannen van middelbare leeftijd, eentje kaal, drie pogingen George Clooney te zijn en een gladjakker van heb ik jou daar. Ze zingen niet over liefde, of cultuur of verzoening tussen volkeren, maar over dat zij moeten winnen. Voor dat lef alleen al moeten ze hoog eindigen. Het mooiste moment is wanneer de kale kerel besluit dat dit een goed moment is om een herseninfarct te krijgen en spontaan epileptisch gaat doen. En deze mannen kregen navolging van Ierland, het land van kabouters, groen en...kalkoenen.
En laten we duidelijk zijn dat deze kalkoen een tv-persoonlijkheid is. Afgezien van de mannen in Braziliaanse pakjes en de operazangeres gebeurt hier niet zo veel vreemds. Oh ja, afgezien van die KALKOEN die hypnotisch 'IRELANDE DOUZE POINTS' kakelt. 2008 was wel een goed jaar voor de metaheads. Niet alleen kregen we Teräsbetoni uit Finland, we kregen ook dit, dat we nog steeds allemaal kennen.
Zoiets zou ik nou willen zien winnen. Lekker fout, maar een geinig liedje. Ok, het blijft wat hangen in de Toy-Box sfeer van de jaren '90, maar dit terzijde. Alles beter dan waar Portugal mee aan kwam zetten vorig jaar.
Ja, want protesterende Village People doen het goed.
Laten we nu even naar de beerput gaan kijken. Daar gebeurt immers het meeste. Dit is het vreemdste van het vreemdste dat ik heb gevonden. We beginnen met Oekraïne. Ik vraag me af of dit mogelijk had kunnen zijn zonder Chernobyl. Want laten we eerlijk zijn, deze Hitler meets Lady Gaga is behoorlijk insane in the membrane.
Is het een man? Is het een vrouw? Is het beiden? Wat is het? En wat zingen ze? Waarom staan die accordeonisten daar? Waarom dansen ze zo? Is dit waar nachtmerries van gemaakt worden? Nou geloof me, het kan vreemder. Als je liedje kut is, moet je een goede act hebben. "Hmm", dachten ze in Moldavië. "Wat maakt een goede act?" Het antwoord: kaboutermutsen. Heel grote kaboutermutsen. En feeën. Op eenwielers.
Dit vond ik zonder mijn best te doen. Alsof Robocop een minimalistische dance-act is begonnen. En vals. Allemachtig. Daar kan Sieneke wat van leren. En dan is het raar dat we Griekenland laten afstevenen op faillissement.
Maar Griekenland redt zichzelf met dit liedje voor dit jaar. Ska punk meets een traditionele zanger. En potdomme, dat is nog best leuk. Ook omdat het over alcohol gaat. Stomme Grieken willen alles gratis...
En ga niet roepen 'vroeger was het beter' want dit is van vroeger en het is NIET beter.
Deze 'Guildo' houdt van ons allemaal en laat dat merken in een vies pornopak. Hij paradeert, niet loopt, over het podium en kwijlt zijn liefde over ons uit. Het mooiste moment is wanneer hij zijn jasje uittrekt en mensen in het publiek gaat aanranden. Daarna komt zijn prachtige koebel-solomoment. En dan heb ik het niet eens over zijn haar. Deze man zet zichzelf gewoon voor schut. Het is bijna zielig. Bijna. Nu is het gewoon grappig.
Maar niks, ik herhaal NIKS, is beter dan acts die het nét niet zijn geworden. Nou is het erg lastig om dit soort acts op te zoeken, maar ik kwam terloops een Estische inzending tegen. Nou, als je Roemenië erg vond, houd je dan maar vast. Deze groep, genaamd Winny Puhh, vond het een prima plan om hun zanger te vermommen als aap en de drummers rondjes te laten draaien aan de muur. Voeg daar een absurd liedje aan toe dat totaal niet strookt met het beeld en je hebt nachtmerriemateriaal.
Waarom kunnen wij dit niet? Waarom moeten wij Anouk sturen met een oersaai liedje. Iedereen valt in slaap en we hebben niet iets om ze wakker te schudden. Ik wil meer dingen als Winny Puhh, dat houdt het spannend. Eurovisie is toch al een circus, laten we het op zijn minst opvullen als een circus. Met clowns, acrobaten, drag queens en eenwielers.
