Is het al te laat om op de bandwagon te springen? Aangezien
Oostenrijk last begint te krijgen van het ‘Conchita-effect’ lijkt het me dat
het nog wel kan. Ik heb het natuurlijk over mijn grootste plezier in het leven:
het Songfestival. En jongens wat was het weer lachen, gieren, brullen. Van
enorme circulaire piano’s en Bruno Mars-achtige kleffe liedjes tot Franse snorren en boter karnen rechtstreeks uit de melkfabriek.
En natuurlijk de ‘vrouw met baard’, Conchita Wurst. Een
prima lied en een nog betere boodschap hoor, maar bij de naam Conchita Wurst
denk ik toch eerder aan een foute act. Zo een waar halfblote mannen kronkelend
om hem/haar/het gewikkeld staan en woest erotisch over hun machtige borstspieren wrijven. Ingeolied natuurlijk. Meisjes met nietsverhullende outfits die met bockwursten
jongleren. Een catchy refrein in de trant van ‘wir wollen nur Wurst’. En een
plotselinge dans die iedereen in Europa massaal nadoet als een nieuwe Gangnam
Style. Ik noem dat een gemiste kans.
Kijk naar IJsland. Zes sharp dressed Teletubbies. Exact
dezelfde boodschap als mevrouw Wurst, maar dan verpakt in de regenboog. Ik
hoorde dat Skittles wel geïnteresseerd was in een sponsordeal. Groot was de
hilariteit toen ik ontdekte dat ze matchende nagellak ophadden. Toen begonnen
ze te dansen en was de huiskamer te klein.
Frankrijk, arm Frankrijk. Niet dat de Fransen nog meetellen
in het Eurovisie-landschap, maar dit was wel heel erg zielig. Buiten de
incongruentie dat ze een groep van drie jongens Twin Twin hebben genoemd was
dit toch Eurovisie bij uitstek? Een catchy liedje over het willen hebben van
een snor. Ik zie er niks mis mee. Waarschijnlijk gaat het nummer over Conchita
Wurst. Flashy outfits, strakke moves en toch maar twee punten. Jammer.
Rusland had een minderjarige tweeling op een wip die de
natuurwetten tartte. In Sovjet-Rusland, wip wipt JOU.
Nog even over Armenië. Aram MP3 was lang favoriet. Ik vraag
me oprecht af WAAROM?! De vent zong vals! Ik dacht eerst dat het een ballade zou worden, tot opeens...dubstep. En Aram het op een brullen begon te zetten waar de kindercrèche wat van kan leren. Geen aangenaam geluid met die nasale kweel van hem. Gewoon niet. Moeten we niet willen.
Tja, en dan Nederland. Drie blogs heb ik erover volgeblaft.
Nederlands abominabele liedjes. Maar nu...ik heb niks. Helemaal niks. Het
klopte gewoon. Maar toch mistte het iets. Daarom stel ik voor: volgend jaar
Thomas Acda in een jurk, Paul de Munnik met een gitaar en een liedje over
vinex-wijken en we zijn binnen.
