Hallo groentela,
Misschien ken je me wel, ik ben die kerel die om de zoveel tijd wat in je stopt en het vervolgens laat liggen, zodat het in de loop van tijd vervormd tot een brij waarvan het niet direct duidelijk is of het een prei, paprika of komkommer betrof. Ja, die. Ik weet het nog goed. Ik had je bij de BCC gekocht. Uit de doos kwam je, prachtig steriel, brandschoon en helder. Enthousiast werd je gevuld met de ingrediënten voor mijn pasta. Paprika, tomaat, lenteuitjes...Het was het begin van een fantastische samenwerking.
Maar toen kwam het verval. Die bos lenteuitjes werd straal vergeten. Tot het opeens begon te ruiken. Onder de verwelkte bos lenteuitjes lag een stoplichtje paprikasap. Wat ooit heerlijke groente was is getransformeerd tot moes.
Ik voelde me schuldig, echt waar. Hier zat ik dan, op kamers, en ik kan niet eens mijn koelkast onderhouden. Ik was het niet waard.
Ik begrijp je gevoelens, maar bekijk het eens van mijn kant. Ik ben een student, met werk en hobby's. Schoonmaken schiet er wel eens bij in, maar het is niet dat ik niet van je hou. Integendeel, ik ben juist zeer blij dat jij mijn bedorven groente bewaard. Sommige werkjes zijn vies. Ik snap dus heel goed dat je me verwijt dat ik te weinig tijd voor je vrij maak.
Je moet toegeven dat die ene keer dat ik de paprikabrij uit je gespoeld heb, ik zeer grondig te werk ben gegaan. Ik heb je top tot teen geschrobd, met de beste b-merk zeep. We genoten er allebei van, het was een moment van ons tweeën. Het was het beste gevoel dat we ooit hebben gehad.
Groentela, de sleur zit er gewoon in. Het ligt niet aan jou, maar aan mij. Ik heb gewoon niet de tijd voor je die ik eerst had. Je kan wel verwijtend naar me kijken, elke keer dat ik de groentela opendoe, maar dat maakt me alleen maar meer afstandelijk. Het helpt ook niet dat je met alle liefde de groentes van mijn huisgenoot tot je neemt. Om eerlijk te zijn, ben je een beetje een slet. Daar kan je niks aan doen, ik weet dat we een open relatie hebben. Ik had echter op wat meer integriteit gehoopt. Ik denk dat we beter een pauze kunnen nemen. Vooral voor mij zal dat zwaar zijn. Nooit meer komkommers in je stoppen. Oh, wat zal ik dat missen. Het eruit schrapen van lagen aangekoekte drek? Not so much.
Veel liefs groentela. Het ga je goed. Wellicht tot ooit.
Voor altijd de jouwe,
Mitchell
