Op vier maart vorig jaar schreef ik dit. Ik blijf er voor de volle 120% achter staan. Nog altijd snap ik de ballen van dit idiote volksfeest.Tot nu toe zijn mijn pogingen het te ontlopen altijd gelukt en ik ben niet van plan me dit keer wel te begeven tussen de hordes eencellige levensvormen die deze tijd gebruiken als een excuus om zuipend, kruipend, lallende en dansend het weekend door te komen.
Maar het is tijd om een prangende vraag te beantwoorden: waarom heb ik zo'n hekel aan carnaval? Het grote probleem met carnaval is die fucking muziek. Nee, 'muziek' is beter. Na 10 jaar in Brabant te wonen snap ik nog steeds geen reet van wat mensen zou leuk vinden aan die liedjes. Laten we eens een basis carnavalsnummer analyseren.'
Het begint met een clichématige dancebeat. Als je apart wilt doen mag je ook een driekwartsmaat polkaritme doen. Zolang er maar op gesprongen kan worden. Dan sample je een bekend nummer. Neem een Eftelingdeuntje, een nummer van ABBA of Vader Abraham en herhaal dat melodietje het hele nummer door. Tot je het uit je hoofd kent. Natuurlijk kan je ook een of ander vrolijk riedeltje spelen, zolang het maar pakkend is. De tekst moet simpel zijn, je moet hem mee kunnen zingen als je compleet ladderzat bent. Om dat voor elkaar te krijgen moet 60% van de tekst bestaan uit 'lalala'. Het stuk van de tekst dat uit woorden bestaat mag over drie dingen gaan: bier, vrouwen/seks, domme woordspelingen. Maak je niet druk om een diepzinnige betekenis toe te voegen, die gaat verloren. Zorg ervoor dat er een keer in je liedje een acapella stuk zit waarbij iedereen kan meelallen. En voilá, nummer af.
Nee, deze onzin is een ver-van-mijn-bed show voor mij. En mooi zo. Die hossende mongolen blijven zo ver mogelijk van mijn kamer. Ik blijf erbij dat carnaval een mongolisch feest is. Laat mij dus lekker met rust en ga zelf maar doen alsof je mentaal minder bedeeld bent.
