Het is 2016. Tjonge, wat vliegt de tijd. Kinderen geboren in 1999 worden dit jaar 17. En dat zonder Def Rhymz te kennen. Het is een schande. Maar nu alle knallen, rode snippers, champagneglazen en katers weer in de kast zijn verdwenen is het tijd voor reflectie. Traditioneel zit elke sportschool de eerste drie weken van het jaar bommetjevol met alle stukken mensenvlees die zichzelf voorhouden gezonder bezig te zijn, beter op hun voeding te letten en vooral, regelmatiger te gaan sporten. Deze rage duurt zo'n anderhalf a drie weken tot de eerst lichting zich realiseert "waar de fok ben ik mee bezig?", en linea recta naar de dichtstbijzijnde fastfoodtent holt om zich te goed te doen aan de zonden van de mensheid.
Ik ben niet zo van de goede voornemens. Als je dan toch beloftes aan jezelf gaat maken, kan dat ook wel half augustus. Ik lieg sowieso liever anderen voor dan mezelf. Want we weten allemaal hoe het gaat. Een paar weken/dagen ben je gemotiveerd, en dan niet. Omdat redenen. En daar heb ik geen zin in. Immers, wat je niet afspreekt, kan je ook niet verbreken. En dan raakt er niemand teleurgesteld dat hij na een half jaar maar twee uur in de sportschool heeft gezeten. Of net te vaak die Big Mac naar binnen gepropt heeft. Of gerookt.
Want laten we eerlijk wezen, er zijn maar drie goede voornemens. Minder roken, minder drinken, meer sporten. De enkeling die minder wil masturberen laten we buiten beschouwing, evenals de kerel die zegt dat ie wil gaan settelen met zijn wederhelft.
Dus de verkoop van alcohol en sigaretten loopt twee maanden terug en dan is het carnaval en wég zijn de principes. Oftewel: jezelf voorliegen. Ja, er zijn mensen die erin slagen te doen wat ze willen. De meerderheid: pretentieus geneuzel.
"Oh, jij hebt geen voornemens? Ik wel. Ik ga elke dag een bedreigde diersoort redden. En elke week naar de Vrouwenyoga want mijn aura is zeer fragiel, echt waar. En ik probeer zo min mogelijk gluten te eten, want ja, helemaal ontwijken kan je niet ehehehe." Bedenkt u het kortpittige kapsel er even zelf bij.
Een huisgenoot zei "ik ga niet meer drinken. Maar ook niet minder." Dat vond ik mooi. Weer een ander zei "overleven." Dát zijn mooie voornemens.
Heb ik dan helemaal geen voornemens? Ja. Nee. Soort van. Meer schrijven is een ding, maar dat had ik al met mezelf afgesproken voor de jaarwisseling. Dat is geen voornemen, maar een doelstelling. Massaproductie van verhalen en troep. De kwaliteit gaat lijden, wees er zeker van. Wat nog meer? Niet veel. Wat plannen met de bands afgesproken, maar daar houdt het mee op. Ik ben sowieso geen sporter. Daar kan ik een hele blog aan wijden. En dat gaan we doen. Maar niet nu.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten